Ένας ευγενής με πολιτικές φιλοδοξίες
Νίκος Καφαντάρης, Άγγελος Πάνγκο
Μαθητές Β’ Γυμνασίου
Ο Λόρδος Βύρωνας γεννήθηκε στην 22 Ιανουαρίου του 1788. Επρόκειτο για ένα κορυφαίο Άγγλο ποιητή, πολιτικό, καθώς και σπουδαίο Φιλέλληνα.
Ο Μπάιρον υπήρξε μία από τις πιο σημαντικές μορφές του ρομαντισμού(=> καλλιτεχνικό ρεύμα το οποίο αναδείχθηκε κατα τον 18 με 19 αιώνα και έδινε ιδιαίτερη σημασία στο συναίσθημα και όχι στην λογική). Θεωρείται ως ένας από τους σημαντικότερους Βρετανούς ποιητές και ακόμα και σημέρα η αξία του είναι υψίστης σημασίας. Σπούδασε στην σχολή Χάροου, στο κολλέγιο Τρίνιτι, στην Γραμματική σχολή Άμπερτων καθώς επίσης και στο Πανεπιστήμιο του Cambridge. Ο Λόρδος Βύρωνας ζούσε μία ευμετάβλητη οικονομική και ερωτική ζωή, πράγμα το οποίο δικαιολογεί γιατί στην Αγγλία θεωρούνταν μία αμφισβητούμενη προσωπικότητα.
Ο εν λόγω ποιητής ταξίδευε σε διάφορα μέρη της Ευρώπης. Ιδιαίτερα ωστόσο στην Ιταλία και συγκεκριμένα στη Βενετία, στη Ραβένα, και στην Πίζα.
Στην Ιταλία ακόμη διατηρούσε ανα τακτά χρονικά διαστήματα, στενές σχέσης με τον φίλο του και επίσης ποιητή Πέρσι Μπις Σέλεϋ.
Κατόπιν, ως πραγματικός Φιλέλληνας που υπήρξε, στήριξε απόλυτα τα επαναστατικά κινήματα που συνέβαιναν τότε στην Ελλάδα ενώ τέλος, στις 7 Απριλίου του 1824, πέθανε ύστερα από υψηλό πυρετό στο πλάι των Ελλήνων επαναστατών, στο Μεσολόγγι.
Κατόπιν, ως πραγματικός Φιλέλληνας που υπήρξε, στήριξε απόλυτα τα επαναστατικά κινήματα που συνέβαιναν τότε στην Ελλάδα ενώ τέλος, στις 7 Απριλίου του 1824, πέθανε ύστερα από υψηλό πυρετό στο πλάι των Ελλήνων επαναστατών, στο Μεσολόγγι.
Αξιοθαύμαστη είναι και η προσφορά του Μπάιρον στην Ελληνική Επανάσταση. Καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής του που ασχολήθηκε με την αυτήν, συνέβαλε ουσιαστικά στην επιτυχία της τόσο οικονομικά όσο και ηθικά. Ο Λόρδος Βύρωνας συγκέντρωσε πόρους από δωρεές για την χρηματοδότηση της Ελληνικής Επανάστασης, αλλά στις αρχές της επανάστασης, έρχεται κιόλας στην ελληνική επικράτεια και εγκαθιστάτε στο Μεσολόγγι προκειμένου να στηρίξει ηθικά τους επαναστάτες. Πιο αναλυτικά, το βράδυ της Τετάρτης 16 Ιουλίου του 1823 σαλπάρει από τη Γένοβα για την Ελλάδα με υπηρέτες, άλογα, σκυλιά και 20 βαρέλια γεμάτα ασημένια νομίσματα.
Στην Ελλάδα υπήρχε σε εξέλιξη σύγκρουση μεταξύ οπλαρχηγών και πολιτικών. Οι πρώτοι επεδίωκαν «αυτάρκεια», οι δεύτεροι, ήθελαν «να διεθνοποιήσουν τον αγώνα». ο Μπάιρον φτάνει στην Ελλάδα φέρνοντας όπως είδαμε δικά του χρήματα και λειτουργεί ως σύνδεσμος με τη Φιλελληνική Επιτροπή του Λονδίνου, η οποία επρόκειτο να εξασφαλίσει το πρώτο σημαντικό δάνειο στους Έλληνες. Μετά την Κεφαλονιά καταλήγει στο πλευρό του Μαυροκορδάτου στο Μεσολόγγι.
Εκεί, συνεργαζόμενος με τον φαναριώτη πρίγκιπα, ο ρομαντικός επαναστάτης μεταμορφώνεται σε πολιτικό. Κρατά αποστάσεις από τους οπλαρχηγούς και τις συγκρούσεις τους, χρησιμοποιεί τα χρήματά του ως εργαλείο διπλωματικών χειρισμών και μαθαίνει να μην επηρεάζεται από τις αντιξοότητες. Εν τω μεταξύ, έχει σχηματίσει ιδιωτικό στρατό από 40 Σουλιώτες, υπό τους Δράκο, Τζαβέλλα και Φωτομάρα. Ήταν από τους πρώτους που συνειδητοποίησαν τις καταστροφικές συνέπειες που θα είχε το δάνειο στην περίπτωση που αυτό χρησιμοποιείτο όχι για εθνικούς σκοπούς, αλλά για πολιτικές διαμάχες
O Λόρδος Βύρωνας μολονότι βρισκόταν σε μία ιδιαίτερα καλή οικονομική κατάσταση, δεν δίστασε να έλθει στην Ελλάδα κατά την διάρκεια της επανάστασης και ακόμα πεθάνει εκεί
Αρχικά, ο Μπάιρον, αυτός ο μέγας και ευγενούς καταγωγής Άγγλος ποιητής ήρθε στη Ελλάδα το 1810, για να θαυμάσει τον αρχαίο πολιτισμό της και αγάπησε τους σύγχρονούς του Έλληνες. Με το Β΄ Άσμα του επικολυρικού «Το προσκύνημα του Τσάϊλντ Χάρολντ» έδειξε την αγανάκτησή του που οι σκλαβωμένοι Έλληνες δε μπόρεσαν να προστατεύσουν τα μνημεία τους από τον βάρβαρο «Σκωτσέζο» ( τον σημειώνει έτσι ο ίδιος ο Μπάϊρον) Έλγκιν και την πεποίθησή του ότι ο Ελληνισμός θα ξεσηκωθεί και θα ξαναπάρει τη θέση που του πρέπει ανάμεσα στους πολιτισμένους χριστιανικούς λαούς της Γης.
Παράλληλα, αξίζει να σημειωθεί πως όταν ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση, ο Βύρων, που με το ποίημά του «Προφητεία του Δάντη» είχε καταδικάσει τα τυραννικά καθεστώτα και είχε εκφράσει τη συμπάθειά του για τους απελευθερωτικούς αγώνες των λαών, έδειξε αμέσως το ενδιαφέρον του. Το 1823 έγινε μέλος του «Φιλελληνικού Κομιτάτου», ενός συλλόγου από άγγλους φιλελευθέρους και φιλέλληνες, που είχαν σκοπό να ενισχύσουν τους έλληνες επαναστάτες. «Αποφάσισα να πάω στην Ελλάδα. Είναι το μοναδικό μέρος, όπου δοκίμασα πραγματική ευχαρίστηση. Αν είμαι ποιητής το χρωστώ στον αέρα της Ελλάδας» έγραφε σε κάποιον φίλο του.
Μάλιστα, Ο φίλος του Πιέτρο Γκάμπα, άλλος φιλέλληνας ήρωας του 1821, που τον συνόδευσε στην Ελλάδα έγραψε: «Συχνά επανελάμβανε ο Μπάϊρον ότι ουδέποτε θα μετέβαλε την απόφαση οπού είχε, όπως περατώσει τη ζωή του στην Ελλάδα, εκτός αν αυτοί οι Έλληνες ήθελον τον εξορίσει από της χώρας
.
Απεβίωσε στις 19 Απριλίου του 1824 στο Μεσολόγγι, ύστερα από υψηλό πυρετό. Το πένθος για τον θάνατό του ήταν γενικό καθώς ο Διονύσιος Σολωμός συνέθεσε μακρά ωδή στη μνήμη του: «Ωδή εις τον θάνατο του Λόρδου Μπάιρον»

Προς εκδήλωση του πένθους στο Μεσολόγγι ρίχτηκαν 37 κανονιοβολισμοί από την ανατολή του ηλίου, μία κάθε λεπτό, καθώς ήταν τότε μόνο 37 ετών.